Drewniany barokowy kościół widoczny jest już w momencie, gdy przekraczamy progi Wielkopolskiego Parku Etnograficznego mieszczącego się w Dziekanowicach koło Gniezna. Został przeniesiony do skansenu wraz z wyposażeniem przeniesiono ze wsi Wartkowice koło Uniejowa, znajdującego się na wschodnim krańcu Wielkopolski. Został wybudowany w 1719 roku z niejednoznacznie określonej przez źródła fundacji. Przez dzieje kościoła przewinęły się cztery rodziny kolatorów: Załuskich, Szołdrskich, Radoszewskich i Skrzyńskich. Był wielokrotnie przebudowywany i remontowany, uzytkowany przez parafian do 1985 r., Wówczas wzniesiono we wsi murowaną, nowoczesną budowlę kościoła a drewniana świątynia został rozebrana w 1997 roku i przeniesiona do WPE. Prace nad jego ponownym montażem i rekonstrukcją wnętrza zakończono jesienią 2001 r. W Wielkopolskim parku Etnograficznym postawiono go na osi wschód - zachód, pośrodku zrekonstruowanej wsi zachowując jego kształt oraz uwzględniając przebudowy w ciągu jego użytkowania.
Obecny kształt koscioła stanowi jednonawowa przestrzeń z pół - transeptem od strony południowej i prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Ściany mają konstrukcję zrębową nakryte dachami z peknym, drewnianym gontem. Całosć zwieńczona jest wieżyczką latarniową na sygnaturkę z czterospadowym hełmem krytym gontem. Zachowane niemal w pełni wyposażenie kościoła pozwoliło, po przeprowadzonej konserwacji, na rekonstrukcję jego wnętrza jako zabytkowej i jednocześnie funkcjonalnej przestrzeni, w dawnym porządku przedsoborowym. Elementy wystroju kościoła pochodzą z okresu od XVIII do XX w. Najmłodsze — obrazy-zasłony z dwóch ołtarzy — pochodzą z lat 50-tych XX w.
Moje dzieciństwo i młodość związane jest z tym kosciolem a jako ciekawostke dodam że w czasie wojny jednemu z członków rodziny Niemcy kazali ściąć wieżyczkę ale po nadpilowaniu czwartej nozki spadł z dachu a wieżyczka pozostała na miejscu do czasu przeniesienia do skansenu.Mirek K.
OdpowiedzUsuń