Kościół został fundowany w II
poł. XII wieku. Obecny pochodzi z ok.
1420-1430. Został zbudowany za czasów księdza Mikołaja Grossmana. Jako kościół
farny był najważniejszą świątynią gnieźnieńskich mieszczan. W 1613 roku
świątynia niemal całkowicie spłonęła i została odbudowana w stylu barokowym. od tamtej pory wielokrotnie przechodziła różne przebudowania i zatraciła nieco swój pierwotny charakter.
Wiadomo, że na początku XIX wieku znajdowało się w nim aż
siedem ołtarzy, którymi opiekowały się poszczególne cechy rzemieślnicze m.in.:
krawców, kuśnierzy, rzeźników, szewców i czeladników szewskich. Wisiały tam
także chorągwie i proporce cechu garncarzy, kowali, stolarzy i młynarzy.
Jest kościołem jednonawowym,
późnogotyckim z wielobocznie zamkniętym prezbiterium i wieżą gotycką. Zdobi ją
barokowy hełm z 1687. Wnętrze wyposażone w dużej części elementami z XVIII
wieku. Ozdobą kościoła jest piękna późnobarokowa ambona w kształcie łodzi.
Pochodzi ona z 1787 roku. Zdobi ją piękna sztukateria z elementami sieci z
rybami.
Zwraca uwagę także późnorenesansowa chrzcielnica oraz krucyfiks z 1622 roku. W ołtarzu kaplicy
Literackiej obraz Koronacji Najświętszej Maryi Panny z I ćw. XVII wieku. Drzwi
do zakrystii gotyckie z blachy żelaznej z I poł. XV wieku. Na wieży
zainstalowany jest zegar z kurantem. Na zewnątrz kościół otoczony jest murem z zachowanymi fragmentami dawnych murów
miejskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze sa mile widziane, lecz proszę o podpisywanie ich, chociazby imieniem. Anonimowe wpisy o charakterze spamu bedą usuwane. Dziekuję.